Aŭtoro: Vastalto

Daŭrigo de la artikolo pri la ido de orienta turto.
Hodiaŭ matene mi estis antaŭ la pordo de mia domo por foti pluvtagajn vidaĵojn. Tiam subite mi aŭdis flugsonon tuj apude.
Mi ne vidis, ke la turtido forflugas. Sed la nesto estis malplena. Mi serĉis la turtidon, sed ne trovis ĝin. Post momento mi vidis, ke turto traflugas tra la strato antaŭ mia domo. Kaj ĝin sekvis alia turto. Ŝajnis al mi, ke ili estas la turtido kaj la gepatra turto.
Vespere la nesto estis plu malplena. Do la turtido fine forlasis la neston, mi pensas. La ido kreskis kaj maturiĝis pli rapide, ol mi antaŭvidis. Mi nun deziras, ke la turtoj fartu bone.

Daŭrigo de la artikolo pri la ido de orienta turto.
Hodiaŭ, kiam mi estis en la laborejo, mia edzino leteris al mi poŝtelefone. La turtido ekflugis postsekvante la gepatran turton, sed ĝi falis teren pro manko de flugforto. Ĝi ne povis reiri al la nesto.
Reveninte hejmen, mi tovis la turtidon staranta sub apuda arbo. Mi klopodis kapti ĝin, kiu plurfoje forflugis eliĝinte el sub miaj manoj. La ido povas flugi nur 2 – 3 metrojn. Ĝi ankoraŭ ne povas regi sian flugon.
Post kelkaj mistrafoj, fine mi kaptis la turtidon, kaj remetis ĝin en la neston. Mi diris al ĝi, “Stulta infano, gardu vin pli bone! Kaj ne falu la trian fojon!”

Daŭrigo de la artikolo pri la ido de orienta turto.

La turtido kreskas pli kaj pli. Hodiaŭ mi trovis, ke ĝi jam elŝovas la voston el la nesto. Kvankam ĝi ankoraŭ portas lanugajn harojn sur la kapo kaj la korpo, ĝia trajto estas ne infana, sed jam junula.