Aŭtoro: Vastalto

    Najbara domo,
    plenruĝas persimono, —
    ne loĝas homo.
          — el “Nokturno ’71” (1971)

Tiu ĉi estas verko de Murata keinosuke, japana esperantisto (1910-1987), membro de la Hajkista Klubo.

Iam antaŭe ofte mi vidis persimonarbon en ĝardenoj de ordinaraj domoj. En aŭtuno ĝi portas multe da flavruĝaj fruktoj. Persimono matura estas bongusta, kaj mi amas ĝin manĝi.
La verkinto trovis la persimonarbon plenan de flavruĝaj maturaj fruktoj en la najbara loĝejo. Sed la posedinto de la arbo jam estas for de la domo kaj neniam revenos. Ĝojo pro naturo kaj malĝojo pro homo.

    Homojn englutis
    fabriko, — kaj nebulen
    fumojn eksputis.
          — el “Suito ’67” (1967)

Tiu ĉi estas verko de Yamada tempu, japana esperantisto (1902-1993), membro de la Hajkista Klubo. Li verkis hajkojn ankaŭ en la japana lingvo.

Nebulas en aŭtuna mateno. Laboristoj venas al la fabriko kaj ĝi komencas funkcii sputante fumon. Estas komenciĝo de ordinara tago. Tamen tra siaj kurioze deviantaj okuloj, la verkinto vidis, ke la fabriko glutas laboristojn kaj el ili elfaras fumojn. Estas ja ŝoka spektaklo!

Plaĉas al mi la vorto-artifiko de la verkinto, kiu vidigas duoblajn scenojn al legantoj.

    Acer’ helflavas,
    sunlumo al l’ oldulo
    la koron lavas.
          — el “Finalo ’73” (1973)

Tiu ĉi estas verko de Ueyama masao, japana esperantisto (1910-1988), aŭtoro de esperantaj rakontoj kaj poemoj, membro de la Hajkista Klubo.

Jen aŭtuna bela tago. La suno milde kaj vigle heligas flaviĝintajn acerfoliojn. Ĝi refreŝigas ankaŭ la koron de la verkinto.
Estas bona poemeto. Sed mi diru, ke la verko ne estas bona hajko, ĉar en la tria verso la verkinto jam malkaŝas sian koron, kion la tradicia hajko rekomendas eviti.

La malkaŝo de la koro en hajko donas nur malprofundan impreson al legantoj. Sed aludo al la koro en hajko povas doni pli profundan impreson al legantoj.

    Aj, ĉiu membro
    doloras ĉe vekiĝo;
    jam tuj novembro.
          — el “Nokturno ’71” (1971)

Tiu ĉi estas verko de Miyamoto masao, japana esperantisto (1913-1989), motoro de japana Esperanto-movado, membro de la Hajkista Klubo.

Japana oktobro estas kulmino de aŭtuno. En mateno kaj vespero oni klare sentas malvarmiĝon. Ruĝaj kaj flavaj folioj estas signo de velkiĝo kaj aŭguras vintron. Tiutempe la verkinto estis 58-jara, en komenco de maljuniĝo. Certe li antaŭsentis sian vintron.

    Falis kaŝtano
    en ĝardena arbusto —
    solas kabano.
            — el “Kapriĉo ’70” (1970)

Tiu ĉi estas verko de Tanaka sadami, japana esperantisto (1907-1992), membro de la Hajkista Klubo.

El la hajko aperas kvieta kaj silenta sceno de serena tago en aŭtuno. La verkinto, sola en la kabano, eble ĝuas serenecon kaj sentimentalon.

    Jen supravale
    situas laŭb’; folioj
    flirtas defale.
          — el “Suito ’67” (1967)

Tiu ĉi estas verko de Tomita tomu, japana esperantisto (1907-?), membro de la Hajkista Klubo.

Estas bela pejzaĝo de aŭtuno. La laŭbo eble konstruiĝis kiel belvidejo por vizitantoj de la valo, kiu estas plene ornamita de ruĝaj kaj flavaj folioj en aŭtuno. Ĉirkaŭite de la natura donaco, oni impresiĝas kaj sentas feliĉon.

    kato senzorge
    ronde sur sidkuseno —
    aŭtuna fundo

Dumtage estis varme, sed ne varmege. Vespere estas malvarmete. Mia amata kato nun dormetas, reveninte de sia ĉiutaga patrolado.