Jen tiuj estas ornamaj brasikoj, kiujn mia edzino aĉetis en la lasta vendredo.
Laŭ libroj ornama brasiko estas vario de legoma brasiko aŭ kapobrasiko. Ĝi estas kultivoformo de krispa brasiko, kiu estis importita el Eŭropo en Japanion antaŭ ĉ. 300 jaroj.
legoma brasiko, kapobrasiko: Brassica oleracea L. var. capitata L.
ornama brasiko, krispa brasiko: Brassica oleracea L. var. acephala DC.
Mia edzino ŝatas florojn. De tempo al tempo ŝi vizitas plantvendejon kaj aĉetas plantidojn.
Hieraŭ ŝi aĉetis ĝardenajn penseojn. Ŝajne la ĉarmaj floroj tre plaĉis al ŝi. Tial ŝi forte invitis min rigardi ilin.
Sezonoj forpasas kaj revenas. La tero rondiras ĉirkaŭ la suno. Plantoj ne forgesas sian flortempon. Estas ripetiĝoj dum miloj da jaroj.
Venis la sezono de sazanko.
kiel ĉapeloj
farfugiaj folioj
por ŝtona budho
*****
farfugio: Farfugium japonicum (sin. Ligularia tussilaginea), specio el asteracoj, kun dikaj glaceaj renofromaj folioj el radiko, portas kapitulojn de flavaj langetaj koroloj en oktobro – decembro.
Kiam mi trairis la korton de la hospitalo proksima de mia domo, mi trovis oranĝoflavajn floretarojn de “ora osmanto [Osmanthus fragrans var. aurantiacus]”. Dolĉeta bonodoro karesis mian nazon.
Ora osmanto devenis de Ĉinio. Ĝi estas dioika, t.e. portas florojn de nur unu sekso, vira aŭ ina, sur unu individuo. Laŭ libroj, oraj osmantoj en Japanio, preskaŭ ĉiuj estas virseksaj kaj neniam portas fruktojn.
Ankaŭ ĉi-septembre folia ajlo [Allium tuberosum] floris en la angulo de mia ĝardeneto. Nun ĝiaj fruktoj jam maturiĝis kaj krevis. La nigraj semoj estas pretaj dissalti sur la teron. Ili ĝermos en la venonta printempo.
Ankaŭ ĉi-jare venis la sezono de krizantemoj. En mia ĝardeneto rekreskas la kampa krizantemo, kiun mi prezentis lastjare en ĉi tiu blogo. Nun ĝi portas multe da florburĝonoj. Ili estas kvazaŭ rondaj butonoj. Mi antaŭĝuas, kian koloron havos la floroj.
kampa krizantemo [Chrysanthemum japonense aŭ Dendranthema occidentali-japonense], plurjara herbo el asteracoj. Laŭ libroj ĝi estas endemia (indiĝena) specio de Japanio.
Mi trovis ĉarman floron en la ĝardeneto de mia patrino. Mi unuafoje vidis tian strangan figuron kaj okulfrapajn purpurajn makuletojn.
Laŭ libroj ĝi estas montpada tricirtido [Tricyrtis affinis], plurjara herbo el liliacoj, kies floron karakterizas blankaj petaloj kun purpuraj makuletoj. Ĝi estas ne malofta specio en Japanio, kvankam mi mem ne konis ĝin ĝis nun.
Jen flavaj likoridoj floras en la ĝardeneto de mia patrino. Ĝi estas Lycoris aurea, alia specio el la genro likorido.
En la japana lingvo oni nomas ĝin “Shouki-zuisen (鍾馗水仙)”. “Suisen (水仙)” signifas narcison. Kaj “Shouki (鍾馗)” estas la nomo de ĉina dio, kiu forpelas demonojn kaj epidemiojn.
Supozeble oni pensis, ke longe kurbiĝantaj petaloj kaj stamenoj de Lycoris aurea elvokas la barbon de “Shouki“. Prove mi nomus la floron “Demonpelista likorido”.
Survoje al mia laborejo mi trovis are viciĝantajn likoridojn vojrande en kamparo. La ruĝaj floroj flame altiris miajn okulojn.
likorido: Lycoris radiata, specio el amarilidacoj, plurjara herbo kun okulfrape ruĝa floro sur la tigo.
Ĝi floras ĉirkaŭ en aŭtuna ekvinokso. Tial japanoj nomas ĝin “higan-bana（彼岸花）”, t.e. “ekvinoksa floro”.
Ĝia bulbo enhavas fortan toksaĵon kaj ĝi foje floras en tombejo. Pro tio ĝi estas foje nomata “sibito-bana（死人花）”, t.e. “mortula floro”.
