Hodiaŭ estas la 15-a de aŭgusto laŭ la luna kalendaro en Japanio. La plenlunon de tiu ĉi nokto japanoj laŭdas kiel la mezaŭtunan plenlunon
Jen la hajko de Matuo Baŝoo (1644-1694) :
Ho, lun’ lumŝuta!
Lageton mi rondiris
tra l’ nokto tuta.
(tradukita de Miyamoto Masao)
Mi provis foti la plenlunon super mia domo. Tamen tre bedaŭrinde mi malsukcesis! Kiam mi havos pli da tempo, mi provos ankoraŭfoje.
Mi amas trinki kafon. Ĉiumatene mi faras kafon per elektra kafaparato. Mi kutime aĉetas kafpulvoron ĉe vendejo de konsumkooperativo en mia urbo. Al mi plaĉas grajnoj el Manabi-distrikto en Ekvadoro, sudamerika lando.
Post matenmanĝo mi gustumas taseton da kafo, kaj ĝuas ĝian aromon, mildan acidecon kaj fajnan amarecon. Lastatempe ankaŭ mia edzino alkutimiĝis al kafotrinkado. Ŝi trinkas kafon kun peco de ĉokolado.
Ekstere ŝtormas ekde frua mateno. Foje ventego skuas la domon. Pluvo brue ŝutiĝas la fenestrojn. La tajfuno 14, situante 220 kilometrojn sude de mia urbo, iras norden malrapide en rapido de 20 km/h. Ĝi estas granda kaj intensa tajfuno, kies centra aeropremo estas 950 hPa, kaj kies maksimuma ventorapido estas 40 m/s (= 144 km/h).
En mia regiono veturigo de trajnoj plejparte haltis. Hodiaŭ ĉiuj lernejoj porvizore fermiĝis. Ankaŭ mia laborejo efektive fermiĝis. Mi restos hejme kaj atendos ĝis la tajfuno forpasos mian urbon.
Laŭ la veterprognozo la tajfuno trairos tra mia regiono, plej proksimiĝos al mia urbo ĉirkaŭ je la 6-a vespere. La ŝtorma zono de la tajfuno foriros for de mia urbo post la noktomezo.
Nun Tajfuno la 14-a iras norden malrapide je 15 km/h ĉirkaŭ 550 km sude de mia loĝloko. Ĝia centra aeropremo estas 935 hPa (hektopaskaloj), kaj la maksimuma ventorapido estas 45 m/s (= 162 km/h). Ĝi estas granda kaj tre intensa tajfuno.
Ĉe mia loĝloko estas nuba kaj preskaŭ pluvetas. Sed jam blovas fojfoje nekutime forta vento el nordo. Laŭ veterprognozo la tajfuno preteriros plej proksimiĝante al mia urbo morgaŭ posttagmeze. De nun mi devas meti pluvpordojn ĉe la fenestroj de la domo.
Hodiaŭ ni renovigis tatamojn de nia domo. Ni kovras plankojn de 3 ĉambroj per tatamoj. Matene je la 8-a nin vizitis tatamistoj. Ili demetis tatamojn kaj elportis al ilia laborejo.
Tie la tatamistoj disigas maton (supra parto de tatamo) kaj matracon (suba parto de tatamo). Matraco el kunpremita pajlo estas longtempe uzebla. Ili surtegas la matracon per nova mato el plektita junko.
Vespere je la 4-a ili ree alportis la renovigitajn tatamojn kaj metis sur la plankoj de la ĉambroj. La renovigitaj tatamoj havas bonan kaj freŝan odoron, kiu tre plaĉas al mi kaj mia edzino. Ŝi diras, ke ni havas kvazaŭ novan domon.
Kiam mi konstruis mian domon antaŭ 14 jaroj, mi instalis sunan akvovarmigilon sur la tegmento. Ĝi bone funkciis kaj liveris varman akvon al mia familio. Sed komence de aŭgusto ĝi paneis. Inĝeniero kaj vendisto reviziis la maŝinon kaj diris, ke la riparado de la maŝino estas tre malfacila.
Ni konsiliĝis kaj decidis ŝanĝi la maŝinon por nova. La nova maŝino estas pli kompakta je ĝia volumeno kaj malpli granda je ĝia akvolivero. Sed ĝi ja bone funkcias kiel la antaŭa. Ni estas kontentaj pri la nova suna akvovarmigilo.
Ankaŭ en ĉi tiu aŭgusto multaj floroj de farbito floras unuj post aliaj. Jen la bildo fotita antaŭ la pordo de mia domo.
farbito01.jpgfarbito01-thumb.jpg
–>
Hodiaŭ mi kuiris fritetaĵon de legomoj kun porkaĵo.
Eliginte kongelitan porkaĵon el frostujo, mi metis ĝin en elektronikan fornelon. Kaj mi puŝis unu el butonojn, kiu estis etikedita je “malfrostigi ĝis freŝa krudeco”. Do, mi atendis, ke la porkaĵo estu ree freŝe kruda viando.
Sed, ho ve! Post kelkaj minutoj la maŝino haltis aŭtomate kun tintado, kaj la viando estis duone boligita kaj duone kruda. Kia fuŝo!
Mi rememoris, ke antaŭ unu jaro mi malsukcesis tute same kiel hodiaŭ. En tia ĉi okazo, plej eble, oni rekomendus al mi konsulti manlibron de la elektronika fornelo. Sed mi ne legis (ne emis legi) la manlibron tiutempe nek nuntempe.
Mi diligente legas manlibrojn de komputilo kaj softvaroj, sed ne tiujn de elektronika fornelo kaj poŝtelefono.
Supozeble, post unu jaro mi malsukcesos same kiel hodiaŭ.
Hodiaŭ mi kuiris kareon.
Mi distranĉas terpomojn, karotojn, cepojn kaj bovaĵon en facile manĝeblajn pecojn. Unue mi fritetas ilin per kuleroj da manĝoleo en kuirpoto, kaj poste boligas ilin en aldonita akvo. Kiam la materialoj moliĝas, mi enmetas karean brunaĵon vendatan en butiko. Kaj mi bone kirlas la kareaĵon en la kuirpoto, ĝis ĝi ekhavas iom da glueco.
Sur telero mi metas bolkuiritan rizon, kaj plenkovras ĝin per la kareo. Nu, bonan apetiton!
En Japanio infanoj tre ŝatas tian kareon, kaj ankaŭ plenaĝuloj.
Unu el radetoj de mia turnebla brakseĝo difektiĝas. Mi aĉetis la seĝon antaŭ 14 aŭ 15 jaroj, kaj ĝi tre plaĉis al mi pro komforteco je sido. La radeto ruliĝas, ankoraŭ ne rompiĝis, sed ĝia plasta rando defalas iom post iom dispeciĝinte.
Hodiaŭ mi serĉis informojn de ĝia fabrikkompanio sur la reto. Mi ne povis trovi la saman seĝon en la katalogo de la kompanio. Mi telefonis al la kompanio, kaj demandis pri la radeto por riparado.
Post kelkaj minutoj oficisto de la kompanio retelefonis al mi, kaj certigis aĉeteblon de radetoj por anstataŭigo.
Nun mi estas feliĉa, ĉar mi povas plu uzi mian plaĉan brakseĝon, anstataŭigante la difektiĝantan radeton.
Mi dankas la fabrikkompanion pro tio, ke ĝi rezervadis radetojn de malnova produktaĵo dum pli ol 10 jaroj.
