Jen alia provo koherigi tempodividon de la japana historio. Ĉi-foje mi uzas “epoko”-n por detala tempodivido kaj “tempo”-n por maldetala tempodivido.
- Prahistoria tempo
- Ĵomon-epoko (ĉ. 10000 a.K. – ĉ. 400 a.K.)
- Jajoi-epoko (ĉ. 400 a.K. – ĉ. 300 p.K.)
- Antikva tempo
- Kofun-epoko (ĉ. 300 – ĉ. 700)
- Asuka-epoko (592 – 710)
- Nara-epoko (710 – 794)
- Heian-epokdo (794 – 1185)
- Mezepoka tempo
- Kamakura-epoko (1185 – 1333)
- Muromaĉi-epoko (1333 – 1573)
- Frumoderna tempo
- Azuĉi-Momojama-epoko (1573 – 1603)
- Edo-epoko (1603 – 1868)
- Moderna tempo
- Meiĵi-epoko[erao] (1868 – 1912)
- Taiŝo-epoko[erao] (1912 – 1926)
- Ŝoŭa-epoko[erao] (1926 – 1989)
- Heisei-epoko[erao] (1989 – )
Mi trovis la ekzemplojn de “prahistoria tempo”, “antikva tempo” kaj “moderna tempo” en la Esperanto-Japana Vortaro (JEI, 2006). Certe estas kritikinde uzi la esprimon “mezepoka tempo”. Ĉu mi diru simple “mezepoko”? Sed tiuokaze mi faros escepton.
Cetere Meiĵi, Taiŝo, Ŝoŭa kaj Heisei estas nomoj de japana erao. Tial oni povas diri “Meiĵi-erao” anstataŭ “Meiĵi-epoko” ktp.