Marhirundo estas birdo, kiu ĝis nun troviĝas nur en esperantaj vortaroj escepte de unu ekzemplo.
Ĝiaj difinoj malsamas laŭ vortaroj.
Iuj vortaroj difinas, ke ĝi estas alinomo de glareolo [Glareola] el la ordo de karadriformoj. Tiuj estas PIV, Nova PIV, Esperanto-Franca (G. Waringhien), Esperanto-Ĉina (Ĝang Hongfan). Ĝi eble devenas de la franca hirondelle de mer(?).
Iuj vortaroj asertas, ke ĝi estas alinomo de ŝterno [Sterna] el la ordo de karadriformoj. Tiuj estas Esperanto-Germana (E. Krause), Esperanto-Japana (Mijake). Ĝi certe devenas de la germana Seeschwalbe.
Iuj vortaroj mencias, ke ĝi estas alinomo de procelario [Procellaria] el la ordo de procelariformoj. Tiuj estas Esperanto-Japana (Nukina-Mijamoto), Esperanto-Korea (MA Young-tae). Bedaŭrinde mi ne povas diveni ĝian devenon.
Ja estas interesa konfuzo. “Marhirundo” estas certe komunuza vorto, kiu havas ekvivalenton en ĉiu nacia lingvo. Ekzemple en la japana lingvo “marhirundo” estas komuna nomo de la genro Oceanodroma aŭ de la familio Hydrobatidae.
Nunmomente mi ne povas konkludi, kiu estas la plej aŭtentika “marhirundo”. Mi devas obrsevi denunan uzadon de esperantolingvanoj. Tamen, ĉu fakte pluvivos marhirundoj en Esperantujo?
Tomatoj ruĝiĝas
Jen mini-tomatoj ruĝiĝas unu post alia en mia ĝardeneto. Mia edzino rikoltas po unu aŭ du plenmaturaj fruktoj en ĉiu tago. Ili estas ne acidaj, sed dolĉaj. Ni gustumas ilin en manĝhoroj.
Mia edzino tre ĝojas pro bona rikolto, ĉar la tuta rikolto facile superos la koston de la aĉetitaj plantidoj.
Vojaĝo en 倉敷 kaj 尾道
Antaŭ semajnoj mi kaj mia edzino vojaĝis en 倉敷 kaj 尾道. La urbo 尾道 estas konata de kinoamantoj kiel la scenejo de la filmoj (ekz. “あの、夏の日”) reĝisoritaj de 大林宣彦.
———-
Eble la hodiaŭa artikolo surprizis legantojn. Tamen mi fojfoje renkontas similajn artikolojn en Esperanto-gazetoj kaj retpaĝoj. Temas pri facilanimaj uzoj de neasimilitaj propraj nomoj devenantaj ĉefe el latinid-ĝermanaj lingvoj.
Corinne Rey-Bellet, Zülpich, Distrikto Ropczycko-Sędziszowski, Eurythmics ktp. ktp. Ĉi tiuj nomoj estas titoloj de artikoloj en Esperanta Vikipedio. Ili estas ne legeblaj per ordinara lingvokono de Esperanto. Ĉu tiuj aŭtoroj postulas de mi lingvokonojn krom Esperanto?
Mi elkore deziras, ke oni prezentu proprajn nomojn en laŭeble asimilita formo, aŭ se ne, almenaŭ prezentu ilin nepre kun prononcebla skribo en Esperanto.
(Tio ĉi estas subteno al Mevo kaj Slavik.)
Florburĝono de cikaso
Cikaso estas unu el popularaj ĝardenarboj en Japanio, precipe en la sudokcidenta regiono. Ĝenerale oni plantas ĝin en kortoj de lernejoj, urbodomoj kaj kaj aliaj publikaj instancoj.
Jen estas cikaso en antaŭkorto de la hospitalo proksima de mia domo. Nun ĝi ekhavas florburĝonon. Cikaso estas dioika arbo, t.e. ke ekzistas vira arbo kaj ina arbo. Nunmomente mi ne estas certa, ĉu la floro en la foto estas vira aŭ ina. Eble tio klariĝos post kelkaj tagoj.
cikaso: Cycas revoluta, ĉiamverda arbeto el cikasacoj, kiu havas palmosimilajn malmolajn foliojn ĉe pinto de la trunko.
Kat-ornamaĵo
Mia amata kato Bii ŝatas englitiĝi en malvastan kavon aŭ truon.
En nia familia ĉambro kuŝas malalta ŝranko kun vitraj pordoj, sur kiu sidas televidilo. En la ŝranko ni metas videobendilon, DVD-ludilon kaj kelkajn ornamajn katpupojn.
Hodiaŭ mia amata Bii enŝteliĝis en la ŝrankon kaj kuŝis apud la pupetoj. Mi kaj mia edzino ridis kaj diris, ke li estas tro granda ornamaĵo por la ŝranko.
Orienta skarabo
Jen malgranda skarabo kun makulitaj elitroj. Ĝi sidis sur folio de hortensio. Mi trovis alian individuon en infloresko de la hortensio. Ili estas grandaj je ĉ. 1 cm. Estas tre ĉarmaj ĝiaj antenoj, kies pinto fendiĝis je tri haretoj.
Kiel kutime mi konsultis librojn kaj retpaĝojn. Ĝia scienca nomo estas Blitopertha orientalis aŭ sinonime Anomala orientalis. Ĝi estas specio el skarabedoj. Do mi nomu ĝin orienta skarabo. Ĉar ĝiaj larvoj multe manĝas herboradikojn, tial oni klasifikas ĝin en fiinsektojn. En la japana lingvo oni nomas ĝin “se-madara-kogane” t.e. “dorsomakula majskarabo”.
Hajko de hodiaŭ
ja hortensio —
sur vojeto dekliva
kato aplombas
“Kroniko Japana” legeblas
Antaŭe mi skribis pri la enkomputiligo de la Kroniko Japana. Post 5 monatoj da kunlaboroj de japanaj volontuloj ni enretigis la unuan volumon de la Kroniko Japana. Kvankam ĝi subtitolas “historio”, fakte la unua volumo estas japana mito.
Vi povas legi la tekston en la retejo de la Biblioteko Sakura.
https://www.vastalto.com/librejo/
Hortensio kaj cujo
Jen granda helblua infloresko de hortensio. Fakte ĝi estas iom pli dense blua, sed bedaŭrinde mia cifereca fotilo ne povas kapti la koloron.
Ĝi floras en la ĝardeneto de mia patrino. Hortensio ja konvenas al junia ĝardeno. Hortensio estas simbolo de cujo, japana pluva sezono. Ĉi-jara cujo en nia regiono komenciĝis antaŭ kelkaj tagoj.
hortensio aŭ grandfolia hidrangeo : Hydrangea macrophylla, specio el hidrangeacoj, kiu havas okulfrapajn duonglobajn infloreskojn de senseksaj floroj kun grandaj koloraj sepaloj. Ĝenerale ĉiu floro de hortensio malhavas pistilon kaj stamenon, tial ili ne alportas semojn. Pro tio oni reproduktas hotension per stiko.
Blanka libro pri japanaj handikapuloj
La japana registaro publikigis la blankan libron pri handikapuloj por la kuranta jaro. Laŭ raportoj de amaskomunikiloj la nombro de mensaj malsanuloj en la jaro 2005 estis 3,03 milionoj, kiu pligrandiĝis je 450 mil ol tiu de 2002. La kabineta oficejo analizas, ke la pligrandiĝo de la nombro estas kaŭzita, unuflanke, de pli intensa streso de la nuntempa socio, kaj aliflanke, de pli facila konsulteblo de medicinaj institucioj.
La totala nombro de fizikaj handikapuloj, mensaj handikapuloj kaj mensaj malsanuloj estis 7,09 milionoj, kiu okupas 5,6 procentojn de la japanoj.