Akvosfero

Ĉe la fino de la jaro 2007 mi rememoras okazintaĵojn.
La plej grava evento por mi estis la ĉeesto en la 92-a UK en Jokohamo. Tie mi prelegis pri hajko antaŭ cent aŭskultantoj. Mi spertis vivantan esperanton dum la semajno. Ĝi estas kaj estos malofta okazaĵo en mia vivo.
Ĉiutage mi aŭskultadis la retan elsendon de Pola Radio kaj skribadis mallongan artikolon en ĉi tiu blogo. Mi miras, ke mi estas tiel persistema.
Mia dekstra genuo ankoraŭ ne estas sana. Ĝi doloras nur iomete. Mi piediras pli-malpli facile sed ne rapide. Mi devas iri ŝtuparon po unu ŝtupo. Mi ne povas faldi la genuon. Mi deziras, ke ĝi estu plene resana en la venonta jaro.

Estis tre malvarme hodiaŭ. Blovis norda vento fojfoje intense. De tempo al tempo pluvneĝis, hajlis kaj neĝis. Tio ĉi estas la unua neĝo en mia regiono. Grizaj nuboj haste traflugis unu post alia. Kelkfoje aperis la suno inter nuboj. Ja ŝanĝiĝema vetero.
Veterprognozistoj avertas, ke la plej forta en ĉi vintro frosta aermaso atakas Japanion. Ili prognozas, ke malvarmego kaj neĝo daŭros dum du-tri tagoj.

Hodiaŭ mi volis purigi kaj ordigi mian ĉambron. Tie kaj ĉi tie amasiĝas libroj kaj gazetoj, paperoj kaj leteroj, sakoj kaj kestoj, implikitaj ŝnurkonduktiloj kaj tiel plu. Mi multe laboris, sed ne povis finordigi la ĉambron ĝis la vespero. Ja same kiel antaŭe. Dum lastaj jaroj mi ne vidis mian ĉambron plene ordigita.

Mi spektis televidan programon, en kiu japana junulo vojaĝas per fervojo tra la tuta Ĉinio. Li vizitas multajn urbojn kaj vilaĝojn apud fervojlinioj. Li amikiĝas kun multaj ĉinoj kaj en vagonaroj kaj en vizitlokoj.
Rigardante, ke li interparolas kun iu kampara maljunulino, mi ekpensis, ke ial ĉirkaŭ ŝi tempo fluas malrapide kompare kun mia ĉirkaŭo. Ŝi verŝajne ĝuas riĉan tempon, kvankam ŝi aspektas malriĉa je materia vivo. Mi parte envias ŝin.