En la 18a de decembro, 2008, mi akompanis mian patrinon ĝis kuracejo, kiun ŝi kutime vizitadis. Ekzameninte ŝin, kuracisto diris, ke ŝi povas esti infektita de viruso, kiu kaŭzis intestan inflamon. Li gutinjektis al ŝi kaj preskribis kelkajn medikamentojn.
Ŝi havis malfortan febron kaj perdis apetiton. Ŝi pene enbuŝigis taseton da maldensa rizkaĉo. Ŝi sentis senfortiĝon je siaj korpo kaj membroj. Krom manĝohoroj ŝi kuŝis en lito kaj dormetis de tempo al tempo. Fojfoje ŝi sentis naŭzojn kaj vomis.
Dum interparolado kun mia patrino, mi eksuspektis, ke ŝi estas pli forgesema ol kutime. Foje ŝi forgesis, ke ŝi prenis iun medikamenton. Foje ŝia parolo ĉesis sen konkludo. Kvankam ŝi estis maljuna (tiam 82-jaraĝa), mi ne pensis, ke ŝi estas tiel forgesema.
Nu, iel-tiel pasis kelkaj tagoj…