Nu, iel-tiel pasis kelkaj tagoj…
En la 23a de decembro, 2008, mia patrino pli kaj pli perdis forton, kaj vespere ŝi ne povis ekstari nek piediri. Ŝia konscio fariĝis malklara kaj ŝi ĉiam inklinis al dormo. Ŝi suferis naŭzon kaj vomis manĝitaĵon.
Mi telefonis al la kuracisto kaj li afable vizitis nin malgraŭ kromhoro. Li ekzamenis ŝin kaj rimarkis ŝian senakviĝon. Li gutinjektis al ŝi solvaĵon de glukozo kaj natria salo.
Ni konsiliĝis kun la kuracisto kaj decidis enhospitaliĝi en la sekva mateno. Ĉar lia kuracejo ne estis ekipita per malsanlitoj, li prezentis ŝin al loka medicina centro kun 50 litoj, kiu estis administrata de loka kuracista asocio.