Kiam oni volas paroli en Esperanto pri iu vivaĵo, kies nomo ne troviĝas en PIV nek en aliaj vortaroj, tiam oni povas enkonduki novan radikon prenante el la scienca genronomo de la vivaĵo. Tio ĉi estas jam establita konvencio en Esperantujo. Ĝi estas sufiĉa, kiam oni parolas en scienca aŭ kleriga kunteksto.
Sed ĝi ne estas sufiĉa, kiam temas pri literaturo. Ĉar la vorto prenita el scienca nomo (la latina lingvo) elvokas preskaŭ nenian asociaĵon, kio estas tre grava precipe en poezio. En familiara uzo ĝi estas tro preciza, pli ol necesa.
W.F. Pilger proponis komunlingvajn nomojn de vivaĵoj (birdoj, mamuloj, insektoj, plantoj kaj legomoj) en sia retpaĝo: http://www.xs4all.nl/~pilger/wfp/ .
Ankaŭ mi provis proponi familiarajn nomojn de bestoj kaj plantoj en ĝisnunaj artikoletoj. Miaj proponoj devenas plej ofte de japanlingvaj nomoj. Ili estos foje akceptitaj, kaj foje forĵetitaj fare de legantoj.
Fine, mia opinio estas, ke komunlingvaj nomoj de vivaĵoj estas necesaj apud sciencaj nomoj. Tial mi daŭrigos mian provon.